Obuwie robocze a obuwie ochronne – czym się różnią i kiedy stosować każde z nich?
W wielu gałęziach przemysłu czy usług stosowana jest odzież oraz sprzęt ochronny BHP, które mają przede wszystkim zapewnić pracownikom bezpieczeństwo, a jednym z kluczowych elementów takiego wyposażenia są buty. Często używa się zamiennie pojęć obuwie robocze oraz obuwie ochronne, jednak faktycznie oznaczają one zupełnie różne kategorie produktów, a różnice między nimi wynikają zarówno z przepisów prawa, jak i z praktycznego przeznaczenia.
Czym jest obuwie robocze i kiedy się je stosuje?
Obuwie robocze jest przeznaczone przede wszystkim do zabezpieczenia stóp osoby pracującej przed takimi czynnikami, jak brud, niesprzyjające warunki atmosferyczne czy czynniki nieszkodliwe, jednak uciążliwe w czasie wykonywania pracy. Zatem zasadniczą rolą takich butów jest zapewnienie komfortu i higieny pracy, czyli ochrona przed kurzem, olejami czy wilgocią. Buty robocze zabezpieczają także pracownika przed działaniem różnych czynników mechanicznych o niskiej intensywności, a z drugiej strony umożliwiają utrzymanie czystości w miejscu pracy, co często jest wymagane w takich branżach, jak spożywcza, medyczna czy farmaceutyczna. Jaką formę mogą mieć buty robocze? Otóż mogą to być klasyczne półbuty, sandały robocze czy też kalosze, przy czym nie muszą one posiadać specjalnych wzmocnień w postaci podnosków czy wkładek antyprzebiciowych.
Takiego typu buty robocze noszą pracownicy zakładach produkcyjnych, w których nie występują szczególne zagrożenia mechaniczne, w branży gastronomicznej i przemyśle spożywczym, w placówkach medycznych i laboratoriach, jak również w ogrodnictwie, rolnictwie oraz w branży usługowej, w której istotną rolę odgrywają czystość i higiena.
Czym jest obuwie ochronne i kiedy się je stosuje?
Obuwie ochronne to bardziej specjalistyczna kategoria butów niż robocze, a celem ich stosowania jest ochrona stóp przed konkretnymi, realnymi zagrożeniami występującymi w danym środowisku pracy. Buty tego typu są produkowane zgodnie z europejskimi normami i o określonych parametrach bezpieczeństwa. Buty ochronne są najczęściej wyposażone w ochronne podnoski, które tradycyjnie wykonywane są ze stali lub aluminium, a w bardziej nowoczesnych, innowacyjnych modelach – z materiałów kompozytowych i tworzyw sztucznych. Zapewnia to palcom stóp ochronę przed uszkodzeniem czy zmiażdżeniem w razie urazu mechanicznego. Takie obuwie często też wyposażone jest we wkładki antyprzebiciowe, które zapobiegają przedostaniu się ostrych elementów przez podeszwę, a także standardowo w antypoślizgowe podeszwy, które są odporne na działanie olejów, kwasów czy wysokich temperatur, ale także chronią przed poślizgiem. Ważnym parametrem obuwia wykorzystywanego w branżach zajmujących się energetyką i elektroniką jest zastosowanie materiałów o właściwościach antystatycznych lub elektroizolacyjnych. W zależności od modelu, mogą one być również odporne na ogień, wodę, zimno czy wysoką temperaturę. Obuwie ochronne męskie i damskie najczęściej spotyka się na stopach osób pracujących w szeroko pojętym budownictwie, a w szczególności na placach budowy, w przemyśle ciężkim, metalurgii i hutnictwie, a także w energetyce i elektroenergetyce. Butów ochronnych używają też pracownicy magazynów i logistyki, warsztatów, a także tych wszystkich miejsc, gdzie istnieje wysokie ryzyko urazu stopy.
Podsumowując, obuwie robocze sprawdzi się tam, gdzie nie występują istotne zagrożenia mechaniczne, a głównym celem jego noszenia jest utrzymanie czystości, zapewnienie higieny oraz komfortu pracy. Natomiast obuwie ochronne jest obowiązkowo stosowane wszędzie tam, gdzie występuje ryzyko uderzenia, przebicia, poślizgnięcia się czy też kontaktu z niebezpiecznymi czynnikami zarówno chemicznymi, jak i termicznymi. Biorąc pod uwagę te różnice i przeznaczenie obu kategorii butów do pracy, decyzja o tym, jaki typ obuwia jest wskazany powinna wynikać z rzetelnej oceny ryzyka występującego na danym stanowisku pracy.