Obuwie robocze i ochronne

Obuwie ochronne

– do ochrony stóp i nóg przed czynnikami zewnętrznymi (np. urazami mechanicznymi, chemicznymi, oparzeniami lub przed działaniem ciepła, zimna i wilgoci).

Obuwie robocze

– nie będące środkiem ochrony indywidualnej, stosowane np. w pracy ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne, higieniczne lub potrzebę ochrony własnego obuwia pracowników przed zniszczeniem lub zabrudzeniem.

Stopień ochrony jest zależny od rodzaju materiału i dodatków użytych do produkcji (np. trwałe materiały, podnoski, wkładki antyprzebiciowe, ochrona śródstopia, ochrona kostki). W opisach każdego rodzaju obuwia zawarliśmy szczegółowe cechy i spełnianie norm bezpieczeństwa.

Obuwie robocze dzielimy głównie na poniższe kategorie – ze względu na rodzaje zabezpieczeń:

1. obuwie bezpieczne – oznaczane literą S – ang. „safety”, wymaganie określone w normie PN-EN ISO 20345, podnosek 200J (wytrzymałość jest badana przy uderzeniu z energią 200J (dżuli)

2. obuwie zawodowe – oznaczane literą O – ang. „occupational”, wymaganie określone w normie PN-EN ISO 20347, bez podnoska

3. obuwie ochronne – oznaczane literą P – ang. „protective”, wymaganie określone w normie PN-EN ISO 20346.